Brief aan Máxima. Laptop

                   18 november 2014

Beste Koningin Máxima,

Allereerst hoop ik dat het weer wat beter gaat met uw vader. Ik heb gelezen dat u uw koffer heeft gepakt en een weekend naar Buenos Aires bent geweest om uw zieke vader te bezoeken. Hij zal vast heel blij zijn geweest om zijn dochter weer te zien. En daarbij weet ik zeker dat elke patiënt zich meteen een stuk beter voelt als er een koningin aan het ziekenhuisbed staat.

Ik was gister ook in Buenos Aires. Een paar uur maar hoor. Eigenlijk zou ik er een uurtje zijn omdat de KLM moest tanken en omdat een aantal passagiers uit het toestel moesten en nieuwe passagiers mee verder wilden vliegen. Om onverklaarbare redenen duurde het veel langer dan een uurtje. Ik heb nu wel een donkerbruin vermoeden waarom het veel langer duurde. Bent u aan boord gestapt van het KLM toestel gisterochtend? Jammer dat we elkaar gemist hebben, ik heb u nog veel te vertellen. 

Omdat het zolang duurde daar heb ik mijn nieuwe laptopje uit mijn rugzak gepakt en op die laptop heb ik een paar brieven geschreven aan u. Zoals ik al zei heb ik u nog veel te vertellen en daar komt bij dat één of andere mafketel heeft bedacht dat hij een boek wil maken van al mijn brieven aan u. Hij denkt dat veel mensen de brieven willen lezen. Persoonlijk denk ik dat hij knettergek is. Maar goed, ik schrijf vrolijk door en alles wat u aan mij schrijft houd ik voor mezelf. Als hij die brieven wil hebben dan gaat hij maar een boek "Brieven aan Henrieke" uitgeven. Misschien verdient u er dan ook nog wat aan. 

Helaas is het iemand gister gelukt op de luchthaven van Buenos Aires om mijn nieuwe laptopje te stelen. Ik moet toegeven: ik was niet scherp en oplettend. Ik had al 14 uur gevlogen en was heel moe. Iemand heeft daar dankbaar gebruik van gemaakt en heeft de laptop gepakt en is zich nu vast rot aan het zoeken naar het wachtwoord. Als u daar in de buurt was, dan waren uw beveiligers daar ook. Dat u niks gezien heeft, dat begrijp ik. U was vast met uw gedachten bij uw zieke vader. Maar die beveiligers van u, die zijn opgeleid om alles te zien. Wilt u hen eens vragen of ze iets gezien hebben? De laptop was groen/blauw van kleur en er was een paarse hoes omheen. Op de telefoon is het zo moeilijk brieven schrijven aan u, en op een kaartje kan ik maar een paar regels tekst kwijt. En u zegt altijd dat mijn handschrift zo slecht leesbaar is. 

Alvast bedankt,

Groeten van uw laptop-loze onderdaan,

Henrieke Schoonekamp