Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.

dinsdag 17 juni 2014

Muggen. Column 2014-24 voor Contact

Na een hele lange dag werken fiets ik naar huis. Het was zo’n dag waar geen eind aan leek te komen, ik had het gevoel dat iemand steeds de klok terugzette. Uiteindelijk was het dan toch tijd om af te sluiten en om naar huis te gaan. Al gapend zit ik op de fiets naar huis. Of het door het warme weer komt of door de lange dag werken weet ik niet, maar ik ben echt moe. Net op het moment dat ik door een dikke zwerm muggen heen fiets moet ik gapen.Bah! M’n mond vol met mug! Ik stap van de fiets af en spuug alle muggen uit. Echt vies! Snel fiets ik door, m’n lippen stijf op elkaar. Eenmaal thuis verruil ik de warme kleren van het werk voor een korte broek en shirt. En daarna maak ik wat te eten klaar. Iets zonder muggen.Tijdens de afwas besluit ik die avond niks anders te doen dan met een goed boek op de bank te ploffen. Ik schenk een koel glas drinken in en zet de televisie aan. Even het journaal kijken, languit liggend op de bank, het boeknaast me. De vermoeidheid slaat toe…

Het volgende moment hoor ik ineens gezoem. Ik kan het geluid niet meteen plaatsen. Dan realiseer ik me dat ik in slaaben gevallen op de bank. Ik doe mijn ogen open en zie dat het buiten al donker is, de woonkamer wordt enkel verlicht door de televisie. Ik heb jeuk op mijn armen en benen. En ineens weet ik ook waar dat gezoem vandaan komt: muggen! Door de open ramen konden ze massaal naar binnen vliegen en ongestoord het bloed uit mijn lijf slurpen terwijl ik sliep. Ik sta op van de bank, doe het licht aan en snel het raam dicht. Op het moment dat ik mezelf in de spiegel bekijk zie ik heel veel rode bulten, ook in mijn gezicht. Ik vervloek de muggen, wens ze heel veel lelijks toe en gebruik wat woorden die ongeschikt zijn voor in deze krant.

Iemand heeft me eens uitgelegd wat het nut is van een mug. De mug is voer voor de vogels, de muggenlarven in het water zijn voer voor de vissen. Zonder muggen zouden vissen en vogels het een stuk moeilijker hebben. Terwijl ik de muggenbulten op mijn lijf tel en er een kruisje met mijn nagel in druk tegen de jeuk voel ik me heel erg onderaan de voedselketen staan. Ik hoop dat de vogels en vissen wat meer gaan eten. Ik zal voortaan met mijn kaken stijf op elkaar fietsen en muggen uit de lucht happen overlaten aan de vogels. Die spugen ze niet meer uit waardoor ze later nog eens wraak kunnen nemen…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten