Het is donker en koud. Ik fiets buiten en heb geen horloge om mijn pols of een telefoon bij me en daarom heb ik geen idee hoe laat het is. De sterren staan helder aan de hemel deze avond in februari. De maan laat zich half zien en geeft daardoor niet veel verlichting. Iets te enthousiast ben ik een stuk gaan fietsen en dan is het toch ineens best laat geworden. Ik ben net voorbij Baak en in de verte zie ik dat Zutphen een helder licht verspreid. Lichtvervuiling wordt dit genoemd. Toch ben ik blij dat onder dit schijnsel de stad ligt waar ik woon en waar ik wil zijn. Om de kou tegen te gaan fiets ik wat harder. Als ik gebouwen begin te herkennen weet ik dat ik er bijna ben. Ergens in de verte hoor ik een klok. Het geluid is zo vertrouwd dat het niet meteen tot me doordringt welk klokje dit geluid maakt. Tot ik besef dat ik het lied hoor van het Poortersklokje in de Broederenkerk.
Enkele eeuwen geleden had ik nu heel hard moeten doorfietsen. Als het Poortersklokje luidt is het 21:45 uur en met het luiden werden de inwoners van Zutphen gewaarschuwd om op tijd binnen de veilige stadsmuren te zijn. Om 22:00 uur gingen immers de stadspoorten dicht. En wie te laat was, die sliep buiten. Buiten de muren was het echter levensgevaarlijk, daar woonden de struikrovers en ander gespuis. Een hele goede reden dus om op te schieten als het Poortersklokje zich liet horen. Tegenwoordig gaat de stad niet meer op slot; een poort die dicht kan is niet meer te vinden. Mijn huisje staat een klein eindje buiten de stadsmuur. Tegenwoordig wonen er hele leuke mensen buiten de muren in plaats van boeven en gespuis. Struiken zijn er wel maar er zit geen rover meer in. Wel luister ik elke avond naar het klokgelui van het Poortersklokje. Een vertrouwd geluid zo laat op de avond, bijna als een slaaplied dat waarschuwt om op tijd te gaan slapen.
In Zutphen is inmiddels de spreekwoordelijke kogel door de (Broederen)kerk: er komt een nieuw Broederenklooster. Ik vind het een mooi plan en ben benieuwd hoe het er straks uitziet. Als ze tijdens de bouw de Poortersklok maar laten hangen. Ik ben te gehecht geraakt aan het geluid ervan. Waarschuwen om op tijd binnen te zijn is niet meer nodig, maar het getingel van het Poortersklokje laat me weten dat het bijna bedtijd is. En misschien vertelt ze verdwaalde rovers wel dat het tijd is om te vertrekken, Zutphen is binnen en er valt niks meer te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten