Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.

zaterdag 15 juni 2013

Column 1 voor Contact


(WATER)IJS

Het zonnetje schijnt, de radio staat hard en al rijdend in mijn auto zing ik hard en vals mee. Blij dat niemand het kan horen. Ik ben vanuit het westen op weg naar de goede kant van de IJssel. En daarvoor moet ik de IJsselbrug over. Ik passeer het bord Zutphen, rijd de Hoven in en ineens staat het verkeer stil. Geen idee wat er aan de hand is. Ongeluk? Vrachtwagen vast onder de spoorbrug? Stapvoets rijd ik achter mijn voorganger aan, inmiddels gevolgd wordend door een enorme rij autos achter me. De temperatuur loopt flink op in de auto. Ik draai het raam open, zet de radio zachter en stop met meezingen. Dat mensen hier stil staan zal ik niet erger maken met mijn gezang.

Ik heb ineens zin in ijs. Vanavond, na een rondje fietsen, beloof ik mezelf. Stukje bij beetje rijd ik verder, hard nadenkend of het een waterijsje, softijsje of Italiaans ijsje gaat worden. Uiteindelijk ben ik de spoorbrug onderdoor en zie ik de vertrouwde torens van Zutphen. En ineens zie ik nog iets: het is hoog water! In de lente! En ik zie dat de brug weer open gaat. Dus nog maar even wachten.

Eenmaal thuisgekomen wat eten, omkleden en op de fiets. Geen toetje, dat ijsje komt later. Ik heb geen route in mijn hoofd, maar ik wil zoveel mogelijk water zien. Daarom eerst  richting Eefde, langs het Twentekanaal naar het punt waar de IJssel en het Twentekanaal samenkomen. Dan terug naar Zutphen en naar de Nieuwe IJsselbrug. Op het fietspad op de Nieuwe IJsselbrug stap ik van de fiets. In de richting van Baak kijkend veel water en groen. De andere kant op kijkend zie ik Zutphen met heel veel water. En ik voel de zon die brandt op mijn huid. Wauw.

Ik fiets terug naar Zutphen en eindelijk koop ik een softijsje. Ik neem een hap en fiets de Oude IJsselbrug op om het water goed te kunnen zien. Ik leun wat over de railing en op dat moment zie ik mijn bol ijs naar beneden vallen de Ijssel in en verdwijnen in het zwarte snelstromende water. Even kijk ik beteuterd naar het lege hoorntje, maar dan schiet ik in de lach. Dag ijsje, eet smakelijk vissen in de IJssel!
Morgen is er een nieuwe zonnige dag met hoog water. Lente 2013 in Zutphen is mooi! Morgen een nieuw ijsje. Een softijsje dat ik niet laat veranderen in een waterijsje. En ineens begrijp ik de naam IJSsel...

Henrieke Schoonekamp

Link naar de website van Contact:

www.contact.nl/regio/artikel/695935/column-henrieke-schoonekamp--waterijs

Geen opmerkingen:

Een reactie posten